Even ertussenuit

De laatste twee weken van juli ben ik op vakantie geweest naar Italië. Een weekje in Toscane en daarnaast in Bologna. Het was heerlijk om even weg te zijn van huis en helemaal iets anders te doen. Zo lekker dat ik de afgelopen dagen nog een beetje ben blijven hangen in vakantiemodus 😉 Maar ondertussen begint het weer te kriebelen. Tijd om weer te gaan bloggen.

We zijn met de trein (milieuoverwegingen én Schiphol angst) naar Bologna gereisd. Daar hebben we een auto gehuurd om door te rijden naar Toscane. Vlakbij het dorpje Casole d’Elsa hebben we een week lang een huisje gehuurd en daarna nog een kleine week in een appartement in Bologna zelf. Dan weer met de trein terug.

In Toscane hebben we uitstapjes gemaakt in de omgeving. We zijn naar Volterra geweest, naar Pisa en naar wat kleine dorpjes in de buurt. In Bologna hebben we genoten van de vele arcades – in warme aarde tinten en Napels geel geschilderd – , pasta eten op een terrasje, gekoelde musea en kerken, streetart, parkjes met zeer luide krekels en een appartement met airco!

Relaxen

Afgelopen weekend vierde mijn moeder haar verjaardag (hartje, hartje), een jaarlijkse happening waarbij familie en vrienden elkaar ontmoeten. De meeste vragen die ik kreeg, gingen over vakantie. Waar ben je geweest? Hoe was het daar? HEET. Als ik één woord mocht kiezen om de vakantie te omschrijven, dan is het heet. Van te voren zei mijn dochter: ‘We zijn nooit echt naar een warm land op vakantie geweest. Leuk!’. Na twee dagen zei ze: ‘Ik geloof dat wij toch niet echt mensen zijn die van hitte houden.’

Het voordeel was dat we de hitte een goed excuus vormde om helemaal niet veel te doen. Leuk dat we zo ver gereisd hebben en dat Toscane vol met kunstschatten ligt: we kunnen hier bij het huisje zwemmen, lezen, eten en kletsen. Af en toe een spelletje spelen: wat wil een mens nog meer in zijn vakantie? Is vakantie er ook niet voor bedoeld om even echt uit te rusten? Dat hebben we gedaan.

Het was ook te warm om zomaar ergens te gaan zitten tekenen. Ik moest wel echt in de schaduw zitten. Ik heb dus alleen maar tekeningen gemaakt naar foto’s. Met de vakantiebingo in mijn achterhoofd heb ik zo verschillende tekeningen gemaakt. Zelfs het vakantiehuisje.. Ik ben even in de zon geweest voor de foto en daarna lekker aan tafel met chips en water onder handbereik tekenen. Ik heb me vermaakt. Dat is wat belangrijk is toch?

Ik heb wel veel foto’s gemaakt en ik verwacht dat ik daar de komende maanden nog wel vaker uit zal putten. Het glooiende coulisse landschap van Toscane is zeer fotogeniek. Zelfs als het er zo droog bij ligt als nu.

Het geheugen

De vakantie bracht ook herinneringen naar boven aan eerdere reizen naar Toscane, zoals bijvoorbeeld onze studiereis naar Florence tijdens kunstgeschiedenis of de eerste grote buitenlandse reis die Ralph en ik samen maakten naar San Giminiano. Terugdenkend aan die eerdere reizen herinner ik me vooral hoe ik me voelde, de sfeer, de mensen, bijzondere dingen.

Weer in de buurt van San Giminiano deden we samen nog een toertje langs memory lane. Het geheugen werkt toch maar vreemd. Soms denk je je iets te herinneren en dat klopt niet, soms denk je dat je het niet meer weet maar herken je plotseling iets. Toen we een bepaalde weg naar beneden reden, herkende ik plotseling het uitzicht. En Ralph ook. Hoe dan? En klopt het dat ik me dit herinner? Of vult mijn hoofd nu iets in?

Het idee van landschap en herinnering blijft me bezig houden. Terwijl het dus niet het landschap is dat ik me als eerste herinner. Misschien dat het landschap / de omgeving onderdeel is van de sfeer. Kan ik de sfeer, het gevoel dat er voor mij bij hoort, overbrengen in het landschap? Hoe zou je dat kunnen doen? Nu schilder ik sec het landschap. Kan ik dat ook op een andere manier proberen? Meerdere afbeeldingen over elkaar heen zetten? Tekst toevoegen?

Het lijkt me een goed idee om op te gaan schrijven wat ik me nog herinner van die vorige reizen. Daarna pas te gaan zoeken naar oude foto’s en dagboeknotities. Dan kan ik dat weer naast elkaar leggen en samen gebruiken als basis. Ik ben benieuwd hoeveel verschillen ik kan ontdekken. En hoeveel overeenkomsten. Dus zo heeft een lome vakantie me toch weer nieuwe stof opgeleverd 😊

Even ertussenuit

De laatste twee weken van juli ben ik op vakantie geweest naar Italië. Een weekje in Toscane en daarnaast in Bologna. Het was heerlijk om even weg te zijn van huis en helemaal iets anders te doen. Zo lekker dat ik de afgelopen dagen nog een beetje ben blijven hangen in vakantiemodus 😉 Maar ondertussen begint het weer te kriebelen. Tijd om weer te gaan bloggen.

We zijn met de trein (milieuoverwegingen én het vermijden van Schiphol) naar Bologna gereden. Daar hebben we een auto gehuurd om door te rijden naar Toscane. Vlakbij het dorpje Casole d’Elsa hebben we een week lang gezeten en daarna nog een kleine week in een appartement in Bologna zelf. Dan weer met de trein terug.

In Toscane hebben we uitstapjes gemaakt in de omgeving. We zijn naar Volterra geweest, naar Pisa en naar wat kleine dorpjes in de buurt. In Bologna hebben we genoten van de vele arcades – in warme aarde tinten en Napels geel geschilderd – , pasta eten op een terrasje, gekoelde musea en kerken, street art, parkjes met krekels en een appartement met airco!

Afgelopen weekend vierde mijn moeder haar verjaardag (hartje, hartje), een terugkerend moment dat familie en vrienden elkaar ontmoeten. De meeste vragen die ik kreeg, gingen over vakantie. Waar ben je geweest? Hoe was het daar? HEET. Als ik één woord mocht kiezen om de vakantie te omschrijven, dan is het heet. Van te voren zei mijn dochter: ‘We zijn nooit echt naar een warm land op vakantie geweest. Leuk!’. Na twee dagen zei ze: ‘Ik geloof dat wij toch niet echt mensen zijn die van hitte houden.’

Het voordeel was dat we de hitte een goed excuus vormde om helemaal niet veel te doen. Leuk dat we zo ver gereisd hebben en dat Toscane vol met kunstschatten ligt: we kunnen hier bij het huisje zwemmen, lezen, eten en kletsen. Af en toe een spelletje spelen: wat wil een mens nog meer in zijn vakantie? Is vakantie er ook niet voor bedoeld om even echt uit te rusten? Dat hebben we gedaan.

Het was ook te warm om zomaar ergens te gaan zitten tekenen. Ik moest wel echt in de schaduw zitten. Ik heb dus alleen maar tekeningen gemaakt naar foto’s. Met de vakantiebingo in mijn achterhoofd heb ik zo verschillende tekeningen gemaakt. Zelfs het vakantiehuisje.. Ik ben even in de zon geweest voor de foto en daarna lekker aan tafel met chips en water onder handbereik tekenen. Ik heb me vermaakt. Dat is wat belangrijk is toch?

Ik heb wel veel foto’s gemaakt en ik verwacht dat ik daar de komende maanden nog wel vaker uit zal putten. Het glooiende coulisse landschap van Toscane is zeer fotogeniek. Zelfs als het er zo droog bij ligt als nu.

Herinneringen

De vakantie bracht ook herinneringen naar boven van eerdere reizen naar Toscane, zoals bijvoorbeeld onze studiereis naar Florence tijdens kunstgeschiedenis of de eerste grotere buitenlandse reis die Ralph en ik samen maakten naar San Giminiano. We zijn samen nog wezen kijken of we nog wat herkende.

Het geheugen werkt toch maar vreemd. Soms denk je je iets te herinneren en dat klopt niet, soms denk je dat je het niet meer weet maar herken je plotseling iets. Toen we bij San Giminiano naar beneden reden herkende ik het uitzicht. En Ralph ook. Hoe dan? De vraag is of mijn geheugen klopt. Of vult mijn hoofd nu iets in? Terugdenkend aan die eerdere reizen herinner ik me vooral hoe ik me voelde, de sfeer, de mensen, bijzondere dingen.

Het idee van landschap en herinnering blijft me bezig houden. Terwijl het dus niet het landschap is dat ik me als eerste herinner. Misschien dat het landschap / de omgeving onderdeel is van de sfeer. Kan ik de sfeer, het gevoel dat er voor mij bij hoort, overbrengen in het landschap? Hoe zou je dat kunnen doen? Nu schilder ik sec het landschap. Kan ik dat ook op een andere manier proberen? Meerdere afbeeldingen over elkaar heen zetten? Tekst toevoegen?

Het lijkt me een goed idee om op te gaan schrijven wat ik me nog herinner van die vorige reizen. Daarna pas te gaan zoeken naar oude foto’s en dagboeknotities. Dan kan ik dat weer naast elkaar leggen en samen gebruiken als basis om vanuit te gaan vertrekken. Dus zo heeft een lome vakantie me toch weer nieuwe stof opgeleverd 😊