Buiten schilderen met De Toets

De hele winter vertelde mensen bij De Toets me: ‘weet je wat pas leuk is? Buiten schilderen met De Toets.’ Vanaf juni zijn de reguliere activiteiten van De Toets met zomerstop en kun je alleen nog maar gebruik maken van het open atelier óf op woensdagmorgen meedoen met het buiten schilderen. Dat lijkt me heel leuk!

Nadat ik me heb opgegeven ontving ik een lijst met plekken in mijn mailbox. Het is een uitgebreide lijst met heel verschillende bestemmingen. Ik zie tuinen, een tuincentrum, plekken aan het water, een autosloperij en ergens op de heide. Sommige plekken ken ik (Landgoed Kraaybekerhof staat er ook tussen) anderen weer totaal niet. Iedere woensdagochtend van 10 tot 12, kom maar wat eerder… en het duurt altijd langer ;).

Ondertussen heb ik een keer of vier meegedaan en ik ben helemaal enthousiast. Het is zo leuk om met een grotere groep mensen dezelfde interesse te delen. Er is meestal een koffiepauze én een nabespreking, waarbij alle werken op een rij gezet worden en je kunt zien wat iedereen gemaakt heeft. Je herkent dezelfde plek, maar iedereen heeft zo zijn eigen voorkeuren en stijl. De een focust op gebouwen, de ander op iets kleins. Aquarel, pastel, potlood, houtskool, olieverf en acryl. Het komt allemaal voorbij.

De eerste keer had ik een vrij klein doek en was ik erg aan het zoeken naar een interessante compositie. We zaten bij een vijver omzoomd door bomen. Reflectie! Ik heb best ingezoomd. Ik dacht dat ik voor een overzicht geen tijd zou hebben. Ik koos wel voor kleuren die iets minder voor de hand liggen. Relatief veel rood in de boomstammen. Achteraf stoort het me dat ik een beetje slordig heb geschilderd en er nog relatief veel stukjes wit tussen zitten.

Ook de tweede keer dat ik mee deed (bij het tuincentrum) heb ik ingezoomd. Ik koos ervoor om alleen een tros rozen te schilderen. Het was erg warm en mijn schaduwplekje verschoof steeds. Ik kwam steeds verder van mijn rozen af te zitten en daardoor veranderde ook steeds de kleur en het perspectief. Ik heb eerst de achtergrond heel dun blauw geschilderd en dan de rozen. Dat ging op zich wel, maar die dunne laag olieverf was natuurlijk nog niet droog en daardoor werd alles wel veel blauwer dan ik eigenlijk wilde. Was een goede oefening in steeds mijn penseel afvegen voordat ik hem weer in de verf doopte.

De week daarop bij de Bijenakker zat ik weer midden tussen de bloemen. Dit keer had ik thuis mijn doek al een eerste laag gegeven met acryl (ondertussen de workshop van Jan Pieter Foppen gehad). Ik wilde niet weer een detail doen en besloot een bloemenzee te schilderen. Dat was echt aanpoten. Ik zat in de zon, maar dat leek me niet zo’n probleem omdat het niet zo warm was. Maar het werd steeds warmer én door de zon schitterde de olieverf een beetje. Ik heb geprobeerd om in voor-, midden- en achtergrond te denken. De achtergrond is wel beter zichtbaar dan de voorgrond. Ik vind het best leuk geworden. Lekker kleurrijk en een beetje Van Gogh-achtig.

Deze week zaten we aan het Heidemeertje in het Heidepark in Bilthoven. Kende ik ook niet. Het is ook wel erg leuk om zo allemaal nieuwe plekjes in de buurt te ontdekken. In dit park een heel mooi meertje met wit zand aan de zijkanten. Ik had van te voren mijn doek bosbes roze geschilderd. Een kleur die mooi combineert met groen en daar heb ik heel veel van gebruikt (van groen…). Ook nu weer een mooie reflectie.

Ik houd van weerspiegelingen. Ik heb er dit jaar al meerdere geschilderd en ik vind het echt een uitdaging om daarmee bezig te zijn. Hoe zorg je ervoor dat je nog wel het verschil tussen het water en de natuur ziet? Hoe kun je daarmee spelen? Ik ben er ondertussen wel achter dat je het water het beste iets lichter kunt schilderen dan dat je het misschien ziet. Dan heb je dat natuur en water niet te veel in elkaar overlopen. Hoewel dat natuurlijk ook wel weer een keuze kan zijn.

Aan het einde, kwam er en windvlaag en die klapte zo mijn schilderij van de ezel. Ik was een stukje verschoven vanwege de zon en had blijkbaar alles niet net zo stevig teruggezet. Ik balen. Mijn rok onder de olieverf, klodders van mijn palet op het doek. Zand erop. Ik schrok en dacht dat alles voor niets was geweest. Maar met wat kunst en vliegweg heb ik het toch best nog wat kunnen repareren. Alleen een grote rode vlek kreeg ik niet goed meer weg. Maar met wat verdunning geeft die eigenlijk wel een goed effect. Hij zorgt voor net wat meer focus op die plek en dat is eigenlijk wel mooi.

Al die enthousiastelingen die me gedurende de winter al lekker maakten over het buiten schilderen met De Toets hadden gelijk. Het is leuk, leerzaam en gezellig!