portret,  tentoonstellingen

Portretprijs 2021

Gisteren bezocht ik met Erna Slot Zeist, waar de geselecteerde werken van de portretprijs 2021 te zien zijn. Twee jaar geleden, bij de vorige editie, zijn we ook samen wezen kijken. Toen hing er werk van onze docent Erica Nussbaum. We doen inspiratie op en bekijken hoe verschillende kunstenaars het portret benaderen.

In het voortraject hebben zo’n 1400 mensen een portret ingestuurd, waaruit uiteindelijk de vijftig werken geselecteerd zijn. En die zijn hier te zien. Kunstenaars konden maximaal drie werken insturen. Ik spot één kunstenaar van wie er twee werken hangen. Het valt me op dat de meeste portretten met olieverf geschilderd zijn, of met acryl. Er hangen maar twee aquarellen en een tekening of vier. Ik herinner me van de vorige keer meer diversiteit in materiaal en aanpak.

Meerdere kunstenaars laten de actualiteit in hun werk doorklinken. Corona, de lockdown en afstand houden sijpelen door. Twee kinderen balen van het thuis zitten, de één boos, de ander juist meer verdietig. Twee artsen in plastic jassen en met mondkapjes voor staan klaar in de IC. Ook het winnende werk van Sandra Thie gaat over corona. Je ziet de kunstenaar zelf afgebeeld in har atelier tijdens lockdown. De moedeloosheid druipt van haar gezicht.

Slot Zeist is best klein, drie niet al te grote zalen en we lopen er eigenlijk vrij snel doorheen. We bekijken de werken nog een keer, lezen het juryrapport en bladeren door het boekje. Erna en ik kiezen allebei een werk dat we het liefste zelf gemaakt zouden willen hebben. Erna kiest voor de aquarel Yesterday van Clarissa Jeelof en ik voor Het verlies van Anna Maria Vargiu.

Hoewel ik het Verlies eigenlijk meer een genrestuk dan een portret vind, raakt dit werk me omdat ik er gelijk een verhaal in zie. Op de voorgrond zit een moeder, haar houding en uitdrukking vol smart. Voor iets anders is er geen plek. Maar aan de andere kant van de tafel – vergeten en alleen – zit op de achtergrond een meisje naar haar te kijken. Twee mensen, samen aan tafel maar toch heel alleen. Ik vind het kleurgebruik mooi (met veel blauwtinten), de compositie (met diagonalen) en de zichtbare verfstreken.

Deze tentoonstelling is nog tot 26 september 2021 te zien in Slot Zeist. Je kunt vooraf reserveren via de website.

Meer over de portretprijs

Bijschriften

bovenaan:

Anna Maria Vargiu, Het Verlies

Onderaan v.l.n.r.:

Natalie Koeken, Engelen in de nacht

Clarissa Jeelof, Yesterday

Sandra Thie, 2020

Leave a Reply

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *