Terug naar de figuratie met een geborduurd portret

Half januari volgende ik een gratis tutorial van StitchClub – gegeven door textiel portrettiste Susie Vickery – waarbij je in vijf korte lessen leert een portretfoto om te zetten in stof en draad. Het leek me wel een leuke afwisseling, dus waarom niet meedoen? Ik vond het verrassend leuk om weer iets figuratiefs te maken.

Het kiezen van de foto kostte me veel tijd. Er zijn er zoveel van op de wereld. Wat kies ik dan? Ik wil geen familielid doen, en niet zomaar iemand. iets wat me aanspreekt. Dus dat was grasduinen in mijn verzameling plaatjes – zowel op papier als online – en toen vond ik op mijn Pinterest een collectie oude foto’s van vrouwen die zijn opgepakt door de politie: mug shots.

Ik koos voor een vrouw, die blijkbaar in de jaren 20 is opgepakt. Het is het soort foto waar ik van houd: hij is van vroeger en roept een heel verhaal bij me op. Haar ogen en haar mond zijn heel sprekend. Wie was deze vrouw? Wat is haar overkomen? Waar is ze schuldig aan? Mijn hoofd gaat daar van alles bij verzinnen. Daar houd ik van.

Er komt niet zoveel tekenen kijken bij deze tutorial. Je trekt de foto over met overtrekpapier en knipt vervolgens de stukken uit verschillende stoffen. Daarna neem je een zwarte draad om de contouren neer te zetten. Je steken hoeven niet aan elkaar te zitten, en moeten ook  niet allemaal van dezelfde lengte zijn, maar juist wat verschillen. Zo is het alsof je tekent met een naald. Dat vind ik erg leuk.

Daarna kun je met wit de hooglichten in het gezicht plaatsen en met verschillende kleuren de verschillende vlakken van het gezicht suggereren. Je kunt dat meer of juist minder gedetailleerd doen. Ik vond wel grappig dat dit eigenlijk erg aansluit van de teken mee van deze maand, waarbij ik ook naar de verschillende tonen moet kijken.

Ik heb er met veel plezier aan gewerkt. Ik had ook geen verwachtingen en zag het als een uitstapje. Maar hoe meer plezier ik eraan beleefde hoe meer mijn brein ging draaien. Wat nu als ik een hele quilt ga maken van allemaal mug shots van vrouwen? Eentje die ook echt op een bed past. Wat een mooie tegenstelling tussen warm en koud, tussen vrouwelijk (handwerken) en mannelijk (crimineel gedrag / politie etc.). Ik weet dat het clichés zijn, maar voor een beeld zijn die soms ook wel handig (want beter te lezen door het publiek).

Dus ik me verdiepen in hoe je een quilt maakt, hoeveel mug shots ik daarvoor moet borduren: veel en veel te veel. Dan moet ik alle andere ideeën in mijn hoofd parkeren en ruim een jaar lang (schat ik) me alleen op dit idee concentreren…

Lijkt me op dit moment niet slim. Daar is het misschien ook weer niet goed genoeg voor. Feit blijft dat ik het wel echt leuk vond om te doen. Ik maak de laatste tijd vooral werk waarbij je niet zoveel meer terug ziet van mijn inspiratiebron. Wat ik erg leuk vind en wat me veel vrijheid geeft. Maar dit projectje deed me wel weer even beseffen dat ook figuratie me trekt. Dit portret is misschien te realistisch geworden, maar ik vind het wel fijn als delen van mijn werk herkenbaar zijn.