Het wonder van de jeans naald

Bij het mengen en mixen van al die verschillende technieken die me interesseren heb ik eerder dit jaar geprobeerd om met de naaimachine over papier te naaien. Dat zorgde voor een acuut probleem met de naaimachine: als ik het voetpedaal intrapte ontstond er een mega knoop. Hij liep direct vast. Heel jammer, want ik zag het effect al helemaal voor me. Sippe smiley. En toen… het wonder van de jeans naald!

Ik snapte niet waarom het niet lukte. Ik ben echt niet de eerste die heeft bedacht dat borduren over verschillende lagen papier gave effecten zou kunnen geven. Waarom loopt bij mij dan bijna direct de machine vast?

De eerste keer dat de machine vast liep, snapte ik het nog wel. Ik naaide door een stuk schuurpapier. Leek me een mooi effect van mannelijk tegenover vrouwelijk, van hard tegen zacht. Maar die harde stukjes in schuurpapier zijn natuurlijk funest voor je naald. Dat die er na een paar minuten de brui aan gaf, leek me in retrospectief eigenlijk heel normaal.

Bij mijn tweede poging naaide ik een dunner papiertje op een 300 grams vel. Niet zulk zwaar werk als schuurpapier, maar blijkbaar ook te veel. Ik heb de naaimachine uit elkaar gehaald, het spoelhuis schoongemaakt, de draadspanning gecheckt en maar WEER de naald vervangen. Het effect vond ik trouwens best wel cool, maar misschien toch niet cool genoeg om iedere halve pagina een nieuwe naald te installeren. Voelde niet echt duurzaam.

MAAR toen las ik ergens dat je om papier aan elkaar te naaien het beste kunt werken met een jeans naald. Ik naaide met een universele naald. Ik dacht: een universele naald zal wel het beste zijn want universeel omvat alles, dus ook papier. Call me a dummy! Als je naalden voor dikkere stof hebt, die sterker zijn, zou dat dan ook niet handig zijn voor papier? Klinkt me nu als absurd logisch in de oren.

Voor de zekerheid gelijk maar tien jeans naalden in huis gehaald en toen lekker begonnen met experimenteren. En het gaat echt supergoed! Het resultaat is nog veel interessanter dan ik in mijn hoofd had. Twee (of meer) afbeeldingen aan elkaar genaaid, geeft een heel ander effect dan lijm want het is een heel andere verbinding.

Nu ontploft mijn hoofd van de nieuwe mogelijkheden. Mijn kamervloer ligt vol met monoprints, lino’s en collages (of werken die al een combinatie van die technieken zijn): kan ik er iets overheen borduren met de naaimachine, aan vast naaien of kan ik het in delen weer aan of op iets anders vastnaaien? En van het een komt dan weer het ander. Ideeën volgen elkaar op. Nu nog allemaal uitvoeren 😉

Ik ben nog steeds bezig met de eerste naald en volgende week kan ik een extra zakje spoeltjes ophalen bij het stoffenwinkeltje in het dorp. want ik wil natuurlijk naast potloden, krijtjes en diverse soorten verf ook klosjes garen in allerlei kleuren (liefst met matching spoeltjes) paraat hebben. Ik heb er zin in!