Oké, ik moet toegeven dat acryl ook 1 voordeel heeft ;)
Vorig jaar schreef ik een blog over de redenen waarom ik niet van acryl houd. En die zijn niet verdwenen (droog te snel, is zo stug én ziet er een beetje plat uit als het droog is) MAAR, nadat ik er verplicht meer mee geoefend heb, moet ik toegeven dat er ook wel een positieve eigenschap van acryl te noemen is…
Het begint er al mee dat omdat ik niet van acryl houd, ik me minder verbonden voel met wat ik ermee maak. Het hoeft niets te worden, want het is ‘maar acryl’. Het is om te oefenen, om huiswerk mee te doen, om dingetjes mee uit te proberen, die ik dan later misschien ooit voor het echie met echte verf zou kunnen maken. En, als er zo dus minder of geen druk op staat, voel ik me vrijer om maar wat aan te klooien en dan ontstaat er dus iets wat ik niet verwacht en waarmee ik mezelf regelmatig verras.
Wat de druk nog meer verminderd is die ene pluspunt van acryl: het droog zo snel. Ja, ik weet het, dat staat ook bij de minpunten. Het is soms inderdaad een minpunt, maar vaker – blijkt nu ik er meer mee doe – ook een pluspunt. Vind je iets niet mooi? Happa, je kalkt er gewoon iets anders overheen. Je kunt aanpassen tot je erbij neervalt. En je hoeft dus niet dagen te wachten tot je verf droog is (waarna ik meestal al lang weer met iets anders bezig ben).
Dat je zo makkelijk kunt corrigeren, geeft me het gevoel dat ik gewoon wel wat kan uitproberen. want ik kan er altijd weer over heen. Die vrijheid doet het resultaat goed. Ik voel de ruimte om meer de grenzen op te zoeken. Dat merk ik bij de lessen op de NAU, maar ook als ik thuis iets met acryl maak. Kleur niet wat ik wil? Iets anders erover heen. Staat de vorm me niet aan? Is het te saai? Is het te druk? Overal kan iets overheen. En al die lagen over elkaar zorgen bij acryl er vaak voor juist dat het er beter uit gaat zien. Het wordt er doorwerkt van.
Als ik met olieverf op waterbasis werk, kan ik ook nog best wel wat aanpassen. Ik moet dan alleen meer, oppassen dat de lagen niet gaan mengen. Je kunt beter eerst wegschrapen waar je iets nieuws wil schilderen. En natuurlijk kun je altijd op een later moment (als het droog is) nog weer een nieuwe laag toevoegen. Ik zag trouwens wel dat je aan olieverf ook een medium kunt toevoegen waardoor het sneller droogt. Dat heb ik nog nooit gebruikt. Maar stel dat het dan twee of zelfs vier keer zo snel droogt… dat geeft nog steeds niet hetzelfde gevoel als wanneer je in dezelfde flow kunt door schilderen.
Terwijl ik dit aan het schrijven ben, vraag ik me af of het voordeel van acryl dan dus eigenlijk is dat er voor mij minder druk op ligt. Zorgen dat ik niet te veel druk op mezelf zet tijdens het maakproces, komt uiteindelijk nooit dat resultaat ten goede. Zucht, nauw okeee dan, als acryl (nog steeds een beetje jakkie) daarbij kan helpen, dan zeg ik er geen NEE tegen 😉