Update uit mijn atelier II

Mijn atelier lijkt er wel ontploft! Ik kan eigenlijk nooit iets doen voordat ik eerst stapels spullen van A naar B heb bewogen. Overal liggen dingen. Knipsels, tekeningen, stukken stof… Alles ligt door elkaar. Synoniem voor mijn manier van werken én de manier waarop mijn hoofd werkt 🙂 Maar wat komt er uit mijn handen?

Ik ben veel met collages bezig. Dat komt natuurlijk ten eerste door de workshop over het maken van surrealistische collages waar ik de afgelopen weken druk mee was, maar ook door de huiswerkopdracht die we voor het vak schilderen hebben. We moeten namelijk een collageschilderij maken (een schilderij op basis van meerdere beelden).

Op de NAU hebben we ook voorbeelden gehad van kunstenaars, zoals bijvoorbeeld Dexter Dalwood – die hun schilderijen maken op basis van een soort collage. Soms is het dan erg zichtbaar dat er meerdere beelden aan ten grondslag liggen, maar soms ook niet. Het idee dat je beelden kunt mengen en aan elkaar kunt schilderen tot een nieuw beeld, vind ik erg spannend. Het voelt alsof daar iets voor mij te halen is. Ik heb al een paar boeken over collage gekocht (ik blijf een boeken fan én een kunsthistoricus). Dat is natuurlijk niet de oplossing, maar wel het eerste dat ik dan doe 😊

Eigenlijk was ik nooit zo van de collage, vond het niet het ‘echte’ werk, maar nu ik er in verzeild geraakt ben, vind ik het eigenlijk heel inspirerend. Het is een toegankelijke manier om zelf nieuwe beelden te maken. Ik zie mogelijkheden met thema’s die me aan het hart liggen. Bijvoorbeeld bij het verhaal achter mensen op oude foto’s, maar ook om te verbeelden hoe je herinnering verschilt van de werkelijke plek. Of hoe we allemaal samengesteld zijn uit deels dezelfde gedachtes en ideeën. We verschillen veel minder van elkaar dan soms gezegd wordt.

Maar hoe? Dat is dan nu de vraag. Er zit veel ruimte tussen een schilderij maken op basis van meerdere foto’s en een collage als eindproduct. Nu zie ik collages voor mezelf vooral als hulpmiddel, als een soort schets voor het schilderen, maar ze kunnen ook hun eigen waarde hebben. De afgelopen weken schilderde ik collages na maar schilderde ook een aantal voorwerpen op een vel om daar dan weer op te reageren (eigenlijk net als in de afgelopen schilderles). Vanmorgen maakte ik nog meer cadavres exquis, maar dan uitgevoerd in verschillende materialen. Niet heel erg origineel, maar wel leuk!

Ik blijf plaatjes verzamelen, knip ook plaatjes uit van girls with guns en van soldaten uit de Eerste wereldoorlog. Wie weet komen die zo straks op een heel andere manier weer in mijn werk terug. De WOI mannen heb ik de afgelopen weken ook wel een paar keer geprobeerd te schilderen. Ik probeer ze meer verhaal en achtergrond te geven, maar dat is nog niets zo makkelijk. Eigenlijk zou ik dat achtergrondverhaal voor mezelf eerst helderder moeten maken, dan wordt het misschien meer passend.

Ik merk sowieso dat ik als ik figuren in een ruimte probeer te schilderen, ik stuit op nieuwe problemen. Ik schilder de figuren al niet meer precies zoals ze eruit zien, maar hoe moet dan de achtergrond eruit zien? Te veel detaillering klopt niet, maar perspectief fouten laten het werk er ook weer erg amateuristisch uitzien. Ik merk dat ik het preciezer ga schilderen, behoudender. is dat wat ik wil? Dit is een zoektocht die ik nog maar net begonnen ben. Benieuwd of het beelden bouwen hier een rol in gaat spelen.

Dan ben ik ook nog met twee nieuwe textiele projecten begonnen. Allebei wat ingewikkeldere en langere termijn projecten. Nadat ik een oude dagboek pagina had geborduurd, bedacht ik dat ik zoiets ook met kleding kon doen. Nu borduur ik tekst aan de binnenkant van de rok van een jurk. De teksten horen bij de herinneringen die ik bij de jurk heb, deels dagboekfragmenten, herinneringen en bespiegelingen. Ik doe gewoon iedere dag een beetje, dan komt het wel af.

Voor het tweede project heb ik een foto van een ruimte op A2 laten uitprinten en verdeeld in vormen. Die vormen wil ik in stof vertalen en aan elkaar naaien. Alleen omdat de schaal een stukje groter is, dan wat ik tot nu toe met stof gemaakt heb, moet ik iets meer nadenken over hoe ik dat dan ga doen. Wat komt over wat? Welke stoffen? Welke kleuren? Het voelt alsof ik een plan nodig heb.

En dan zeuren in mijn hoofd nog wat ideeën om aandacht: een textiel werk gebaseerd op patronen van boomschors, meer naar de natuur schetsen, vervormde mensen schilderen en ga zo maar door… Mijn hoofd is dus net zo’n chaos als mijn atelier. 🙂 Dat hoort bij mij, MAAR een wat netter atelier zou me wel goed doen. Ik denk dat het tijd word om er een kast bij te zetten en te kijken hoe ik al dat materiaal het beste kan ordenen. Dat klinkt als een goede klus om de lente mee te beginnen!

Update uit mijn atelier I