Drukselen op de Drukkunstbeurs
Afgelopen zaterdag ging ik naar de drukkunstbeurs. Ik was nieuwsgierig wat voor drukwerk ik hier aan zou treffen en of er nog iets inspirerends tussen zou zitten. Met mijn liefde voor het schrijven én het beeld ligt zelf een boek met illustraties maken voor de hand. Wat gebeurt er op dat gebied? Om mezelf ook iets actief te doen te geven, had ik me ingeschreven voor een uurtje ‘drukselen’ bij Loes Vork van Boekselen.
De meeste van de bijna honderd deelnemers waren drukkers of kunstenaars die bijzonder drukwerk in kleine oplage maken. Ik heb heel veel kleine met liefde gemaakte boekjes gezien. Daartussen stonden ook veel verkopers van (tweedehands)boeken over grafisch werk en het maken van boeken.
Overal liggen rijen kleine boekjes. Vaak heel subtiel verzorgd (met een lettertype waar vast heel lang over nagedacht is) en meestal met een titel waar je weinig uit op kunt maken. Nergens een achterflap of een korte introductie over de inhoud. Mijn oog bleef het langste hangen bij boekjes waarbij de illustratie belangrijker was dan de tekst (sorry schrijver in mij). Sommige standhouders gaven uitleg als je een boekje optilde, maar vaak ook niet.
Ik had me voorgenomen ook wat te kopen (als ik vind dat mensen in het algemeen meer over zouden moeten hebben voor kunst, kan ik er maar beter zelf mee beginnen toch?). Dus ik heb veel boekjes bekeken. Ik ga dan toch op de vormgeving af en dat betekent weer dat de illustraties belangrijker worden dan de tekst.
Het viel me op dat er veel boekjes met poëzie op de beurs lagen. Blijkbaar lenen gedichten zich goed voor bijzonder uitgeven en illustreren. Ik zag veel bekende dichters als Gorter, Marsman etc. Hoewel leuk voor de grote dichters uit de Nederlandse geschiedenis, voelde ik me niet aangesproken om zo’n dichtbundel of vaak ook maar één gedicht ook te kopen. Uiteindelijk heb ik een boekje gekocht over een reis naar Schotland. Drie reisgenoten hebben het samen gemaakt. Twee waren verantwoordelijk voor de illustraties in kleur en de derde schreef de tekst.
Drukselen
Na een kop thee was het tijd voor mijn workshop. Loes Vork van Boekselen had een kleine tafel bij haar stand waar we met vijf vrouwen konden zitten. Drukselen was een tijdelijke naam voor wat Loes normaal ‘boekselen’ noemt: werken met en over de pagina’s van een boek. Ze had zes bakjes samengesteld met verschillende materialen waarmee je met behulp van simpele druktechnieken (voornamelijk stempelen) op pagina’s van oude boeken nieuwe dingen kunt maken.
We konden zelf een stempel maken, met letters en zwarte stift werken, blaadjes of teksten in een Mandela vorm drukken, met geometrische stempels over elkaar drukken en nog zo wat dingetjes. Ik vond het echt lekker om even met mijn handen bezig te zijn, voelde me ook echt even naar mijn eigen zone vertrekken. ook heerlijk dat het niets hoeft te zijn. Volgens Loes Vork is dat ook een van de voordelen van het boekselen: het is een soort mindfulness op papier.
Een paar jaar geleden ben ik ooit in een oud boek gaan tekenen, benieuwd naar wat dat op zou leveren. Dat boek stond nog steeds in mijn kast (na een pagina of 10 verlaten voor een volgend project), maar daar kon ik nu weer mee verder. Er zaten op sommige pagina’s dingetjes geplakt, waar kon ik overheen kon stempelen.
Het meest inspirerend vond ik zelf je eigen gum maken en het gebruiken van een zelfgemaakt raster (gemaakt van lijm uit een lijmpistool). Een eigen gum maak je simpel door met een mesje een figuur uit een goedkope gum te snijden. Het voorbeeld was een pootafdrukje van een vogel. Ik moet natuurlijk wel zelf iets verzinnen, dus werd het de V van mijn achternaam (wat wel erg lijkt op de pootjes Y).
Stempelen is een simpele druktechniek waar nog best wel wat mee mogelijk is. Leuk! Van de week gelijk meer gummen ingeslagen en Pinterest doorzocht. Je kunt ook stof op een houtje plakken of draad ergens omheen wikkelen en dat weer afdrukken. Ideeën waarvan ik nog niet weet of ik er echt iets mee ga doen. We zullen zien. 😊