Wat ik het stomste vind aan schilderen

Alles waar je van houdt, heeft wel ergens een minpuntje: iets wat je er echt niet leuk aan vindt, maar waar je niet onderuit komt ‘omdat het er nu eenmaal bij hoort’. Je kunt niet lekker eten zonder eerst in de keuken te staan en oh ja.. de afwas (jakkes). Bij schilderen is dit voor mij mijn penselen schoonmaken. Daar heb ik echt een hekel aan!

Eerst ging het nog wel. Ik maakte voornamelijk aquarellen en daarbij haal je de hele tijd je penselen door het water. Die gaan eigenlijk vanzelf schoon. Hoef je niet veel voor te doen. Maar toen ging ik met wateroplosbare olieverf werken én leerde ik dat ik beter resultaat krijg als ik voor iedere kleur een apart penseel gebruik…

Voor ik het wist, stond ik met een handvol penselen bij de wasbak. Want als ik niet meer goed kan zien welke kleur er aan het penseel zit, pak ik een nieuwe. En voor sommige kleuren gebruik ik verschillende penselen van verschillende diktes. Dus dat kan best oplopen. Meestal weet ik dat het tijd is om te stoppen met schilderen als ik alleen nog maar penselen om me heen heb liggen, met allemaal ongeveer dezelfde kleur aan de punten.

Iedereen die mij kent, weet dat schoonmaken niet echt mijn hobby is. Als in: ECHT NIET. Ik gebruik mijn slechte schouder als excuus (doe er liever om dingen mee die ik leuk vind), maar tegelijkertijd voel ik mezelf heel onhandig met een stofdoek of zeem in mijn handen. Er zijn veel dingen waar ik eerder op zal bezuinigen dan op mijn hulp.

Maar goed. Ik kan moeilijk voor iedere schilderbeurt nieuwe kwasten kopen. Dat is niet alleen zonde van het geld, maar ook niet echt goed voor het milieu 😊 Dus met frisse tegenzin sta ik na iedere schildersessie toch weer met een hele hand vol penselen bij de kraan. Ieder exemplaar apart even onder het water houden, insmeren met zeep en uitspoelen. Zucht. Dat water is koud, ik verveel me en waarom gaat nooit alle verf er uit?

Die olieverf op waterbasis blijft wel een paar dagen soort van vloeibaar. Dat schoonmaken hoeft niet direct. Ik kan eerst lunchen, thee drinken, wat lezen en naar mijn schilderij staren. Ik kan het straks doen, of morgen…  Schilderkist bleef steeds langer onuitgepakt in de gang liggen, op het atelier penselen ongewassen in een speciale kan voor gebruikte exemplaren.

Dat helpt dus niet. Kwasten schoonmaken kun je wel uitstellen maar niet afstellen. Half vastgekoekte penselen zijn nog veel erger om schoon te maken. Je moet er echt een beetje op bikken, nog meer water, nog meer zeep. Zo duurt het nog langer en is het zo meer gedoe. Meer dan eens heb ik halverwege de kliko nog net op tijd herinnerend van dat geld en het milieu en zo. Uitstelgedrag werkt hier echt tegen. Dus mezelf beloofd mijn leven te beteren.

Maar de penselen nemen wraak. Denk ik. Ik gebruik sinds kort ook Cobra medium. Dat maakt de verf vloeibaarder en transparanter. Ik vind het effect eigenlijk wel leuk. Het glanst ook net wat meer. Alleen … Ik krijg het met water niet uit de penselen. Heel irritant. Ik heb penseelreiniger gekocht, maar ze blijven vettig en blauw.

Ik voel me weer net zo onhandig als tijdens die schaarse momenten dat ik probeer een raam te zemen of de wc te poetsen. Waarom gaat dit niet zoals ik wil? Wat doe ik verkeerd?

Vanmorgen heb ik er nog één dappere poging aan gewijd. Eerst maar eens de veel te kleine lettertjes op de verpakking van de penseelreiniger lezen. ‘Breng de kwast tot max. aan de houder in de vloeistof en haal de verf uit de kwast door deze tegen de wand te drukken’. En warempel, als ik de instructies volg, wordt mijn penseel ook daadwerkelijk schoon!

Een rotklus is wel minder erg als je hem positief af kunt sluiten.

Ik ben wel benieuwd wat jij de nadelen van het tekenen en schilderen vindt. Laat het me weten via de reacties.