Modeltekenen geïnspireerd op Rodin

Mijn oog viel op een advertentie voor het online aanbod van de London Drawing Group. Back in the days van corona volgende ik regelmatig een sessie bij hun. Best leuk om weer eens te doen. Dus ik surfte langs hun aanbod tot mijn oog bleef hangen bij: de aquarellen van Rodin. Dat ziet er leuk uit!

Auguste Rodin (1840-1917) was beeldhouwer in de tijd van het impressionisme. Hij zocht naar manieren om de beeldhouwkunst te vernieuwen. Zijn beelden, zoals bijvoorbeeld de Denker en de Burgers van Calais bevatten emotie en levendigheid, het licht schittert op hun onregelmatige oppervlakte.

Hij blijkt dus, in voorbereiding op zijn beelden, vele modelschetsen in aquarel te hebben gemaakt. Hij liet modellen, meestal danseressen, naar zijn studio komen en liet ze langzaam door de ruimte heen bewegen. De meeste schetsen maakte hij in een paar minuten, waarbij hij zoveel mogelijk naar het model bleef kijken. Er is ook een serie erotische tekeningen.

Met een simpel potlood tekende hij snel de contouren van de meisjes. Het ging hem niet om anatomische correctheid, maar om de beweging van het moment te vangen. De tekeningen gaf hij daarna met aquarel een snelle wassing (vaak met bruine oker). Soms corrigeerde hij met de aquarel de vorm. Was de rug te hoog, dan kleurde hij de figuur niet helemaal op dezelfde manier in, een te laag kontje kon ook buiten de lijnen worden aangevuld.

De snelle intuïtieve manier van schilderen staat in tegenstelling met de manier waarop hij boetseerde. Hij deed heel lang over zijn beelden en kon eindeloos corrigeren voordat hij ze af vond. Klei geeft je ook die ruimte. Met aquarel moet je veel meer accepteren dat je fouten niet uitwisbaar zijn. Rodin lijkt dat te accepteren en zelfs te omarmen, door te laten zien waar hij fouten heeft gemaakt. En juist door de duidelijke correcties krijgen zijn tekeningen ook iets moois. Hun eerlijkheid en simpelheid raken me.

Zelf aan de slag

Tijdens de workshop hebben we een super lenig model met mooi lang rood haar, die steeds 5 minuten een pose vasthoudt. De begeleidster geeft ons mee om contourtekeningen te maken van het model en daarbij niet te veel te blijven steken in anatomie, maar gewoon de vorm te volgen. Fouten gewoon laten zitten en niet te veel losse lijnen te zetten. Daarover een vrij natte wassing met een mooie huidskleur.

Ik was te laat, mistte een deel van de inleiding. Dat kwam doordat ik niet goed genoeg had gekeken wat ik moest doen om in te loggen. Ik moest een account aanmaken en daarna ook nog eens mijn zoom updaten. WHAAH… Maar na een minuut of tien zat ik er helemaal in. Maandagochtend besloot ik de inleiding nog even te beluisteren en voordat ik het wist, zat ik zo’n beetje de hele workshop nog een keer te doen.

De eerste keer heb ik de tekeningen ongeveer allemaal op dezelfde manier gemaakt. Ik wilde de tweede keer meer variëren: andere kleuren potlood, andere kleuren aquarel, meer achtergrond. Maar dat is eigenlijk niet zo gelukt. Al heel snel had ik toch ook weer een manier waarop ik het prettig vond om te werken en daar ben ik min of meer bij gebleven. In 5 minuten heb je ook niet zo heel veel tijd om bijvoorbeeld een achtergrond toe te voegen. Al heb ik dat bij een paar wel (achteraf) gedaan. En één keer heb ik eerst de aquarel opgebracht en daar overheen getekend.

Aan het einde van de tweede sessie heb ik de tekeningen naast elkaar gelegd om ze te vergelijken. De eerste keer heb ik bijna al het lijnwerk met een zwart potlood gedaan. Mijn lijnen zien er in de eerste versie harder uit, maar soms ook helderder. De tweede keer heb ik meer (half)blind getekend, waardoor de lijnen meer wonkie zijn. Met de tweede serie voel ik me meer verwant, maar de helderheid van de eerste staat me soms ook wel aan.

Ik vond het een leuke sessie (of eigenlijk 2x een leuke sessie 😊) en het bracht me een beetje terug bij de figuurtekeningen die ik aan het begin van het jaar maakte. Het valt me op hoeveel makkelijker het me af gaat om de figuren neer te zetten en ook hoeveel plezier ik erbij heb. Ik heb echt zin om hier nog even mee door te gaan. En dan nu niet allemaal gaan kreunen en zeggen: oh nee! Laat je niet afleiden… het gaat vast ergens allemaal samen komen.