Krachtiger schilderen: niet bang zijn
Van mijn docent Araz Hama kreeg ik de afgelopen maanden keer op keer hetzelfde te horen. Steeds als hij langs mij loopt geeft hij maar één advies. Gaat goed, gaat goed, zegt hij dan: maar probeer nog krachtiger te schilderen. Niet bang zijn.
Het is dat ik gestopt ben met borduren (focus en zo) anders zou ik de rest van de lockdown besteden aan het borduren van deze tekst, zodat ik het boven mijn bureau kan hangen. Ik heb het ondertussen zo vaak gehoord, dat ik het in mijn dromen nog hoor. Krachtiger, krachtiger en vooral NIET BANG zijn.
Ik word er gefrustreerd van. Waarom blijf ik mezelf tegenhouden? Waarom blijf ik het moeilijk vinden om los te laten dat het misschien wel kan mislukken en dat het zeer waarschijnlijk niet perfect wordt en zeker niet wat ik in mijn hoofd heb?
Ondertussen heb ik in dit blog ook al zoveel geschreven over dat je niet bang moet zijn, dat tekenen een veilige omgeving is om dingen uit te proberen. Als het mislukt, dan doe je het nog een keer. Je kunt zelfs het papier gewoon hergebruiken door er iets anders overheen te zetten, of door het als collage materiaal te gebruiken. Laat het los!
Ik wil mijn kinderen meegeven dat het goed is dingen te proberen, te streven naar iets is goed. Maar dat het niet erg is als je dat niet haalt, want je komt pas ergens als je oefent, faalt, het nog een keer probeert en dan nog eens faalt, alleen nu een klein beetje minder dan de vorige keer. Het gaat om die reis. Dus dat wil ik zelf ook doen.
Sinds een paar weken gaat het beter. Na het schrijven van het blog over focussen en hoe zeer dat eigenlijk niet past bij hoe mijn brein werkt, voel ik me vrijer om de dingen gewoon te laten gebeuren. En die gebeuren ook. Het lijkt alsof er een paar dingen op zijn plaats aan het vallen zijn. Ik heb bijvoorbeeld een tijdje geen contact gehad met iemand die dichtbij mij staat. We hebben onlangs uitgepraat wat tussen ons in stond. Dat voelt fijn. Het voelt alsof ik nu ruimte heb om mijn eigen weg te zoeken. Niet alleen, maar in connectie met de mensen die ik lief heb.
Mijn kleuren zijn dieper, ik durf meer te mengen en uit te proberen. Ik zit vol ideeën en ben zelfs bezig het formaat van mijn werk te vergroten. De laatste paar lessen heb ik geen ‘niet bang zijn’ meer gehoord, het is vervangen door ‘doorgaan’.
One Comment
Je moeder
Lieverd, wat een prachtig verhaal!! Ik ben trots op je!
Lekker doorgaan dus maar❤❤