Starten bij De Toets
Afgelopen weken ben ik twee keer wezen proeftekenen bij de teken- en schildervereniging De Toets. Naast het landschap vind ik de mens heel interessant om vast te leggen en ik zou graag meer modeltekenen. Dat kan bij De Toets. Daarnaast zou het voor mij misschien ook wel goed zijn om vaker andere mensen te ontmoeten.
‘De Toets is een vereniging voor amateur- en professionele kunstenaars. De leden vinden in het atelier een plek om in alle vrijheid te tekenen, te schilderen en kennis op te doen over de schilderkunst in het algemeen.’ Zo staat het op de website. Zeven keer per week zijn er twee uur durende sessies onder begeleiding gekwalificeerde kunstenaars. Er is een vier wekelijks programma, dat zich steeds herhaalt. Naast gekleed model of portret is er een keer stilleven, een naakt model en een moment dat je aan je eigen werk kunt werken. Je mag meerdere keren per week meedoen.
Kennis maken
Ik vind het spannend. Bij het Kunstenhuis ken ik de andere schilders, we zitten ondertussen als een paar jaar samen op les. Ik ken de plek, de regels, mijn plaats in het geheel. De Toets is nieuw. Ik pieker over welk materiaal ik mee zal nemen. De Toets is het makkelijkst met de fiets te bereiken wat olieverf uitsluit. Uiteindelijk stop ik zo’n beetje al het andere materiaal in een enorme tas.
Ik kom te laat. Het model staat al in een pose, iedereen is al bezig. En dat zijn veel meer mensen dan bij mijn schilderklasje. Het gebouw bevalt me: hoog plafond, deuren die open kunnen, veel licht en groen eromheen. De docente legt uit wat de bedoeling is en ik ga aan de slag. Voor de pauze moest ik nog een beetje landen. Ik was bezig met de omgeving, en dacht: ‘Het lukt niet, dit kan ik helemaal niet, ik ben de slechtste, dat zal je zien.’
Soms vind ik het wel vermoeiend dat die gedachtes toch steeds weer terug komen. En dan moet ik weer mezelf zeggen: daar gaat het niet om. Blijf bij je eigen proces, vergelijk jezelf niet te veel met anderen maar kijk naar je eigen ontwikkeling. Als ik dat dan weer voel, gaat het beter. Na de pauze voel ik me meer op mijn gemak en gaat het beter. Ik krijg er lol in. Over die tekeningen ben ik best tevreden.
Open Atelier
Drie keer per week kun je ook deelnemen aan een open atelier. Dan is er geen begeleiding en mag je aan je eigen werk werken. Er was tegen mij gezegd dat het goed is om ook het open atelier uit te proberen, dus dat deed ik braaf. Maar ik dacht wel een beetje: Ik schilder thuis heel regelmatig, heb het niet nodig als stok achter de deur. Wat voegt het toe?
Ik vond het verrassend leuk. Ik heb lekker op mijn gemakje een houtskooltekening van de baai bij Wissant gemaakt. Je ziet Cap Blanc Nez in de verte. Het atelier is een fijne plek om te zijn en het kabbelende gebabbel van de andere aanwezigen was rustgevend. Er is ook minder afleiding van thuis. Hier kun je alleen maar tekenen.
Tijdens de koffiepauze bleken meer mensen net als ik nieuw te zijn. Het was leuk om ervaringen uit te wisselen en te delen wat we verwachtten te vinden bij De Toets. Ik had een leuk gesprek met iemand, die me gelijk aan een wit krijtje kon helpen. En achteraf hebben we nog een nabespreking gedaan. Dat was grappig: soms wat weinig gestructureerd maar soms ook echt hulpvol.
Nu ben ik officieel lid. Ik ben van plan om me in eerste instantie te concentreren op het modeltekenen en mezelf niet te verplichten om iedere week te gaan. Maar ik kan me voorstellen dat ik uiteindelijk vaker ga dan ik nu denk en ook regelmatig het open atelier mee zal pakken.
