Het zijn maar lijnen en vlakken

Van de week vertelde ik iemand enthousiast hoeveel tekenen me over mezelf leert. Ik heb bijvoorbeeld de neiging om om moeilijke stukjes heen te tekenen en dat vermijdingsgedrag herken ik ook in de rest van mijn leven. Eigenlijk wist ik dat al van mezelf voordat ik begon met tekenen. Wat eigenlijk interessanter is, is dat tekenen me een veilige omgeving biedt om te oefenen met mijn valkuilen en ze te verkleinen.

De eerste twee jaar heb ik les gehad van Erica Nussbaum. Twee dingen die zij vaak herhaalde, hebben mij erg geholpen om steeds wat minder voorzichtig te worden op papier. Haar uitspraak ‘Het zijn alleen maar lijnen en vlakken,’ zeggen Evianne en ik nog steeds heel vaak tegen elkaar. Een lijn of een vlak tekenen geeft veel minder druk dan een oog als ‘spiegel van de ziel’ proberen te vangen. Het geeft je ook aanknopingspunten: hoe loopt de lijn? Waar gaat hij heen? Hoe is de hoek met de volgende lijn? Lekker overzichtelijk.

De tweede boodschap die Erica bleef herhalen was: ‘Je kunt er altijd weer overheen’, of ‘je kunt het nog een keer proberen’. Een tekening hoeft geen eindproduct te zijn. Je kunt het gebruiken als bouwsteen voor een ander werk, je kunt eroverheen als je het niet bevalt. Met pen, met stift of met dekkende verf. Het kan een bron zijn om van te leren, en om dan in de volgende versie weer wat anders te worden. Hoe speciaal ook: een tekening is uiteindelijk niet mee dan een tekening. Als het mislukt dan mislukt het. Dat heeft iedereen, ook professionele kunstenaars hebben daar last van.

Ik begon mezelf steeds meer uit te dagen, merkte dat de wereld niet verging als iets mislukte. Dat ik het nog een keer kan proberen en dat je soms ook gewoon met het moeilijkste kunt beginnen. Het is niet zo dat ik nu nooit meer dingen in een tekening vermijd, maar ik merk wel dat ik er steeds beter in geworden ben om mezelf er niet door uit het veld te laten slaan en er doorheen te pushen.

En wat nu het grappig is: ik merk dat ik dus in mijn ‘echte’ leven ook wat minder een vermijder ben geworden. De ervaringen die ik in het tekenen heb opgedaan, neem ik ook weer mee de wereld in. Dat ik nu dit blog bijhoud, is daar een goed voorbeeld van.