Landschap in lijnen

Gisteren ben ik lekker bezig geweest met Oost-Indische inkt (ik kan maar niet beslissen of dat spul juist super vies of super lekker ruikt). De opdracht was om geïnspireerd door het werk van Franz Kline landschappen of gebouwen snel en geabstraheerd (kan bijna niet anders als het snel moet) te schilderen. Liefst op groot papier en met een breed penseel of spatel. Ik had nog een lekker Schotse foto liggen van een baai met een boel wolken erboven, dus dat wordt mijn uitgangspunt.

Ik begin met een Chinees penseel en een vel leeg papier. Een streep is snel gezet. De lucht, de horizon, het water en de wolken. Drie minuten later is het klaar. Een volgende. De strepen kunnen lichter of donkerder van kleur en ik kan mengen. Veel of juist weinig water toevoegen. Ik geloof niet dat Franz Kline dat ook deed, maar het geeft wel leuk effect.

Na acht versies op A3 papier durf ik een maatje groter. Op groot papier werken is lastiger. Ik voel meer druk. Het moet lukken, want anders is het zonde van het papier. Mislukt dus direct. Ik ben veel te voorzichtig en het papier dat ik gebruik houdt niet zo van water. Het wordt bijna doorzichtig en kreukt als de ziekte. Met een nog bredere kwast gaat het beter. Ik dwing mezelf om een nieuw vel te pakken en het nogmaals te proberen. De tweede gaat beter. Als ik ze na afloop allemaal bekijk, zijn er toch grote verschillen. De voorstelling bestaat eigenlijk uit vier elementen: de wolken, de horizon, het water en de voorgrond. Die herken je eigenlijk overal wel. Ik vind de tekeningen waarbij er samenhang tussen die vier elementen zit het mooist. Daarnaast val ik voor diegene met voldoende kleurverschil, maar niet te slordig. Hieronder zie je er twee. Heb je een voorkeur en zo ja voor welke?